Antonio González Iturbe "Biliotekarka z Auschwitz" - recenzja

utworzono .

155392320 1391800647831608 5565243114238774100 n
 
Antonio González Iturbe – hiszpański dziennikarz, pisarz, wykładowca akademicki w 2012 r. napisał powieść inspirowaną losami więźniarki Dity Kraus, która w obozie w Auschwitz pełniła funkcję bibliotekarki.
Bibliotekarka z Auschwitz została wyróżniona prestiżową Nagrodą Troa przyznawaną dziełom o szczególnej wartości. Od tego czasu prawa do wydania książki zakupiły wydawnictwa z 23 krajów, a prawa do ekranizacji – firma producencka z USA. W Polsce powieść bierze udział w Plebiscycie Książka Roku 2020 w kategorii powieść historyczna. Książka oparta jest na historii czeskiej więźniarki obozu Auschwitz-Birkenau, Dity Kraus, która ryzykowała życiem, aby ocalić magię literatury w piekle Holokaustu. Miała zaledwie czternaście lat i wytatuowany na ręce numer 73 305. Dita przyjechała do Auschwitz-Birkenau transportem z getta w Teresinie. Razem z matką i ojcem trafiła do tak zwanego obozu rodzinnego. Pomimo surowych zakazów funkcjonowała tam najmniejsza biblioteka świata. Bibliotekę tworzyło osiem książek: Atlas świata, Historia świata H.G. Wellsa, Gramatyka rosyjska, Hrabia Monte Christo Aleksandra Dumasa, Traktat o geometrii, Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslava Haška, Drogi terapii psychoanalitycznej Zygmunta Freuda oraz niezidentyfikowana powieść rosyjska bez okładki. Dita jako strażniczka, szmuglowała je między barakami, co noc znajdując dla nich nowe kryjówki, codziennie ryzykując życiem, aby ona i inne dzieci mogły się uczyć. Dita Kraus należy do nielicznych jeszcze żyjących świadków Holokaustu. Ma 91 lat, mieszka w Izraelu, gdzie doczekała się wnuków i prawnuków. W posłowiu do książki Antonio G. Iturbe napisał:
Być może ktoś nie będzie podzielał owej fascynacji książkami, która pewnym ludziom kazała ryzykować życie, by mogła funkcjonować nielegalna szkoła i tajna biblioteka w Auschwitz-Birkenau. Uzna to za niepotrzebne igranie z losem, kiedy istniały inne, bardziej fundamentalne troski. Książki nie leczą chorób ani nie mogą zostać użyte jako broń do pokonania armii katów, nie napełnią żołądka ani nie zaspokoją pragnienia. To prawda: kultura nie jest niezbędna do przeżycia, niezbędne są tylko chleb i woda. Tak, mając chleb do jedzenia i wodę do picia, człowiek przeżyje, ale jeśli nie będzie miał nic więcej, umrze cała ludzkość.
Książka dostępna jest w zbiorach MBP w Wypożyczalni dla dorosłych oraz w formie audiobooka w Czytelni dla dorosłych.